NIEUWE KAAPSE KRONIEKEN - 4 (01042009)

Zondag 15 maart 2009. “Wilt u een glas of een fles?” vroeg de serveerster gisteravond toen ik de wijn voor bij het diner bestelde. Overmoedig bestelde ik een fles en word met een verjaarskater wakker. Dat was niet erg verstandig. Het restaurant heeft een mooie uitgebreide kaart, waarop de eigenaar zijn Nederlandse afkomst verraadt door onder andere vleeskroketten aan te bieden. Mijn keus valt op de met komijn en koriander gepaneerde struisvogelbiefstuk met een coupe Denemarken toe. Dat stevige chocolade dessert had ik ook beter over kunnen slaan, wat ligt dat zwaar op de maag. Een vroege ochtendwandeling door de wijngaarden en in de schaduw op de voorstoep een boek lezen met een pot sterke koffie, hevelen lichaam en geest op tot het minimumniveau dat nodig is om via een niet al te grote omweg terug naar Kaapstad te rijden over de Bainskloofpas en de Du Toitskloofpas. Pasopwaarts is een flink ongeluk gebeurd, er wordt op zijn elfendertigst gewerkt om een geplette auto op te ruimen. Nadat de weg is vrijgemaakt, rijdt iedereen opvallend onthaast verder. Op de Du Toitskloofpas veel meer apen dan ik daar eerder zag. Brutale apen schijnen een plaag te worden. Aan de andere kant van de berg komen de zwartgeblakerde heuvels rond Paarl in zicht. Er stijgen nog wat pluimpjes rook op. Veel te fikken valt er echter niet meer, de kort geleden zo groene hellingen, liggen er saai grijs bij.

Dinsdag 17 maart 2009. Vandaag heb ik mijn tijdelijke huis ver van huis betrokken. Een loft in een gebouw dat “the Rockwell” heet, dat in een buurt ligt die de Waterkant heet. Volgens een gratis krantje dat ik regelmatig lees, woon ik nu in het hart van de Kaapstadse“gay village” waar zojuist het medisch centrum “Health4Men” werd geopend door de partner van Elton John. Die heeft een naar zichzelf vernoemde AIDS stichting die in Zuid-Afrika bijstand wil geven aan MSM mannen – Men who have Sex with Men. Strategisch gehuisvest op een etage tussen Action Bar Amsterdam en Bar Code, zo te zien de hangplek voor leernichten. Er hangen regenboogvlaggen aan de gevels van de horecagelegenheden die bij voorkeur uitsluitend mannen ontvangen, iets dat me in het geheel niet stoort. In vergelijking met Buenos Aires, de homohoofdstad van Latijns-Amerika, stelt dit niet veel voor. Iets verderop, in Groenpunt, is volgens zeggen een populaire tippelzone. Desgewenst kan dus vrijwel iedereen, ongeacht geslacht of seksuele voorkeur aan zijn trekken komen in mijn nieuwe buurt.

Vanaf mijn terras heb ik van links naar rechts een gezicht op de Signal Hill en de Noon Gun, het in aanbouw zijnde Groenpuntstadion met erachter – iets verderop - Robbeneiland, het Victoria en Alfred winkelcentrum, de in een voormalige graansilo gevestigde havendienst, de Tafelbaai, de havenmond en de voorsteden aan de overkant van de baai: Blauwberg, Milnerton en Tableview. Onder aan de straat vormt zich voor zonsondergang een geduldig wachtende rij mensen. Daar is het nachtverblijf voor thuislozen “The Haven”, mocht het helemaal uit de hand lopen, dan heb ik vlakbij huis in ieder gevak een plek om te overnachten!

Woensdag 18 maart 2009. Wereldnieuws! vannacht stond de Tafelberg in brand! Het begon aan de achterkant, ergens ter hoogte van de Universiteit van Kaapstad, en waaide om de Duivelspiek heen naar de voorkant. Een fynbosbrand is te vergelijken met een duinbrand of een heidebrand. De combinatie van kurkdroge begroeing en een harde wind heeft deze zomer forse branden tot gevolg gehad. Op afstand een spectaculair gezicht, voor hen die aan de rand van de bebouwing van de berg wonen was het echter wat minder. Collega’s en kennissen die in Vredehoek wonen, echt aan de uiterste rand van de bebouwde kom, vertelden naderhand dat ze klaar stonden om met hun gezin, dokumenten en computers te vertrekken toen de brandweer het vuur onder controle kreeg. In de dagen na de brand een felle polemiek. Is de brand aangestoken of? De iedereen ontlastende verklaring was dat vallende stukken rots een vonkenregen zouden hebben veroorzaakt waardoor de brand is ontstaan. Zelfontbranding! Mijn fantasie schiet te kort om zoiets te kunnen bedenken. Overigens zijn fynbosbranden niet dodelijk voor de vegetatie. Die schijnt dat zelfs nodig te hebben en herstelt zichzelf in de komende jaren vanzelf weer. Zelfontbranding en regeneratie. De natuur op haar best!

Zaterdag 21 maart 2009. Vandaag begint de herfst op het zuidelijk halfrond, ik heb last van herfstkriebels, zin om nieuwe dingen te gaan ontdekken. Na enig zoeken duikt “Oudrif” op, dat er seciaal uitziet. Op de website wordt naar lovende woorden in kranten en tijdschriften verwezen, waaronder niet de minste: New York Times, the Rough Guide, de Londense Independant en de Cape Times en Die Burger uit Kaapstad. Wat is er dan wel zo bijzonder aan “Oudrif”? Het is veruit de meest millieuvriendelijke plek die ik in Zuid-Afrika ben tegen gekomen, ver weg van de bewoonde wereld op een lokatie die pas wordt onthuld als je hebt gereserveerd. Zonder dat kaartje is Oudrif onvindbaar. De eigenaren streven naar een neutrale CO2-voetafdruk, door het beperken van het aantal gasten, de toepassing van zonne energie en het gebruik van natuurlijke materialen – zoals strobalen! - voor de bouw van de verblijven. Bovendien is in de omgeving rotskunst te zien, iets dat ik vorig jaar heb overgeslagen. Een verzuim dat hoog nodig moet worden goedgemaakt.

wordt vervolgd